Co na mączniaka prawdziwego w kapuście?

Mączniak prawdziwy roślin krzyżowych to choroba grzybowa wywoływana przez Erysiphe cruciferarum, atakująca rośliny uprawne i chwasty z rodziny kapustnych. Pojawia się stosunkowo późno, ale nie należy go lekceważyć. Choroba atakuje kapustę, brokuły i brukselkę. Powoduje też duże straty na plantacjach nasiennych. Ciepła i słoneczna jesienna pogoda z dużymi różnicami temperatury oraz poranne mgły i rosy to czynniki sprzyjające rozwojowi tej mączniaka prawdziwego w kapuście. Początkowe, niewielkie objawy mączniaka prawdziwego w kapuście można zwalczać biopreparatami, ale przy większym nasileniu niezbędne są opryski fungicydowe. Środki grzybobójcze zawsze dobiera się do gatunku zaatakowanej rośliny. Po zaobserwowaniu pierwszych objawów nie należy zwlekać z zabiegiem, ponieważ choroba może rozwijać się bardzo szybko. Duże znaczenie w zwalczaniu mączniaka prawdziwego ma odpowiednia agrotechnika i profilaktyka.

Jakie szkody może wywołać mączniak prawdziwy w kapuście?

Zarodnikom grzyba Erysiphe cruciferarum wystarcza niewielki ruch powietrza do tego, żeby przenieść się z rośliny na roślinę. Duża ekspansywność patogenu sprawia, że w krótkim czasie z jednego ogniska choroby może dojść do porażenia całej uprawy. Mączniak prawdziwy pojawia się w uprawach roślin kapustnych u schyłku wegetacji (pod koniec lata i wczesną jesienią), dla których wykazuje stosunkowo niewielką szkodliwość. Duże zagrożenie mączniakiem występuje w przypadku uprawy odmian wczesnych oraz na plantacjach nastawionych na produkcję materiału siewnego. Rośliny zaatakowane przez mączniaka tracą atrakcyjny wygląd, przez co obniża się ich wartość handlowa. Przy dłuższym oddziaływaniu patogenu dochodzi do zmniejszenia plonowania. Kapusta głowiasta i kapusta pekińska tworzą mniejsze główki, mniejsze są też różyczki brokułów i kalafiorów. Zainfekowane mączniakiem rośliny tracą sporą część powierzchni asymilacyjnej. Ma to wpływ na spowolnienie tempa rozwoju roślin.

Osłabione rośliny są bardziej podatne na wtórne zakażenie przez bakterie i grzyby chorobotwórcze. Trzeba wziąć pod uwagę fakt, że mączniak prawdziwy może atakować wielokrotnie w kolejnych sezonach, ponieważ zostawia przetrwalniki na porażonych resztkach roślin kapustnych. Jeśli doszło do zainfekowania mączniakiem prawdziwym roślin w jednym roku, to najprawdopodobniej w kolejnym roku znów pojawią się objawy tej choroby. Opłacalność uprawy warzyw kapustnych zależy od możliwości sprzedaży płodów rolnych po jak najwyższych cenach. Można je uzyskać jedynie za produkty rolne wolne od szkodników i chorób grzybowych. Ich obecność uniemożliwia długie i skuteczne przechowywanie nawet najlepszych odmian kapusty, może również dyskwalifikować ją z przetwórstwa. W handlu ceni się odpowiednią wielkość i kształt główek kapusty oraz ich dorodny i zdrowy wygląd. Kapusta, której rozwój był hamowany przez pojawiające patogeny, nie jest w stanie sprostać tym surowym wymaganiom.

Zmywalny, biały nalot na górnej stronie liści i kwiatów kapusty. Jak rozpoznać mączniaka prawdziwego w kapuście? Objawy mączniaka prawdziwego w kapuście.

Mączniak prawdziwy kapustnych jest chorobą grzybową roznoszoną przez zarodniki grzyba Erysiphe cruciferarum. Choroba ta dotyka różne odmiany kapusty, kalafiory, brokuły, rzepak, brukiew, rzepę oraz chwasty należące do roślin kapustnych. Mączniak prawdziwy jest nazywany chorobą ładnej pogody. Sprzyja mu ciepła i sucha aura, temperatura powyżej 10-12°C oraz wilgoć porannej rosy i mgły, spowodowana nocnymi spadkami temperatury. Pierwsze oznaki wystąpienia mączniaka prawdziwego pojawiają się wiosną. Objawem choroby jest pojawiający się na górnej powierzchni liści siwy nalot, który daje się zmywać i wyglądem przypomina mąkę. Początkowo są to tylko niewielkie białe plamki. W miarę upływu czasu plamy nalotu łączą się ze sobą i zlewają, a sam nalot staje się grubszy, filcowaty i ciemniejszy. Pojawiają się na nim drobne czarne owocniki typu klejstotecjum z zarodnikami. Na główkach kapusty pojawiają się objawy chlorozy. Liście zaczynają żółknąć od brzegów, a potem pojawiają się na nich nekrotyczne brązowe plamy. Liście zamierają i odpadają. Następstwem szybkiego rozwoju choroby jest zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej liści. Wzrost warzyw kapustnych zaatakowanych przez mączniaka prawdziwego zostaje zatrzymany. U kalafiorów i brokułów dochodzi do żółknięcia i zamierania liści, w kapuście brukselskiej mączniak atakuje łodygi. Podobne objawy obserwuje się na kwiatach kapusty na plantacjach nasiennych. Obsypane początkowo białym nalotem kwiaty brązowieją, zasychają i obumierają. Brak reakcji na wczesne stadium choroby może doprowadzić do całkowitego zamierania porażonych roślin. Rozprzestrzenianiu się zarodników sprzyja ich duża lotność, dzięki czemu są przenoszone przez wiatr. Mącznik prawdziwy do ekspansji nie potrzebuje wody.

Jak uchronić plantację przed mączniakiem prawdziwym w kapuście? – Profilaktyka

Źródłem infekcji mączniakiem prawdziwym są występujące na stanowisku lub w sąsiedztwie patogeny. Można nie dopuścić do zakażenia, stosując środki ochronne zawierające związki siarki lub miedzi. Stosowane fungicydy powinny być dobierane do gatunku chronionej rośliny uprawnej, a nie do grzyba. Na ograniczenie występowania mączniaka prawdziwego duży wpływ może mieć profilaktyka. Należy:

• • przestrzegać zasad zmianowania i nie uprawiać roślin kapustnych na tym samym miejscu częściej niż co 3-4 lata;
  • unikać sąsiedztwa plantacji nasiennych roślin kapustnych i plantacji towarowych tych roślin;
  • wybierać do uprawy odmiany o dużej odporności na patogeny mączniaka prawdziwego;
  • dbać o właściwe nawożenia, a zwłaszcza unikać przenawożenia azotem, które negatywnie wpływa na odporność roślin;
  • unikać zwilżania liści kapusty, a podczas podlewania dostarczać wodę do systemu korzeniowego roślin, a nie na liście;
  • zaorywać resztki po zbiorach roślin;
  • natychmiast usuwać i palić części roślin porażone przez patogeny;
  • w miarę możliwości wysiewać w międzyrzędzia na zasadzie synergii rośliny odporne na mączniaka prawdziwego;
  • nie stosować nadmiernej obsady roślin;
  • usuwać chwasty z plantacji i jej bezpośredniego sąsiedztwa;
  • stosować preparaty wspomagające naturalną odporność roślin na patogeny.

Nasze rekomendacje:

Mikrobiologiczny preparat SERENADE ASO

(Bacillus subtilis szczep QST 713 – 13,96 g/l)

Dawkowanie Serenade ASO: 10 l/ha

Serenade ASO stosować tuż po wysadzeniu roślin do gruntu, maksymalnie 6 razy w sezonie wegetacyjnym w odstępie co najmniej 10 dni.

Nieorganiczny SIARKOL 800 SC

(siarka – 800 g/l)

Dawkowanie Siarkol: 3 l/ha

Środki z grupy nieorganicznej stosować zapobiegawczo i interwencyjnie.

Triaziole+strobiluryny

KIER 450SC

(azoksystrobina, difenokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Kier: 0,8-1 l/ha

Środki z grup triazoli i stobiluryn stosować zapobiegawczo lub natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów choroby od początku tworzenia się główek do osiągnięcia przez nie pełnej wielkości.

Anilidy+triazole

LUNA EXPERIENCE 400SC

(fluopyram, tebukonazol)

Dawkowanie Luna Experience: 0,9 l/ha