Nawozy z molibdenem - Po co molibden w uprawie roślin?

Molibden jest ważnym mikroelementem, odpowiedzialnym za gospodarkę azotową roślin. Jego zawartość w plonach ma wpływ na ilość białka w ziarnie, a także na produkcję pyłku i odporność na warunki atmosferyczne oraz choroby. Jest to zatem ważny pierwiastek w rolnictwie, którego niedobory mogą oddziaływać niekorzystnie na rozwój oraz wzrost roślin. Dlaczego molibden jest niezbędny i jak rozpoznać jego deficyt?

Charakterystyka molibdenu

Molibden występuje w glebie najrzadziej spośród wszystkich pierwiastków, a w postaci przyswajalnej można go znaleźć tylko w ziemi o odczynie zasadowym. W roślinach jest go jedynie od 0,5 do 2 mg na kg, ponieważ wykorzystują go w bardzo niewielkich ilościach w porównaniu do innych składników pokarmowych. Pełni bardzo istotną rolę, ponieważ bierze udział w produkcji pyłku, a dodatkowo odpowiada również za jego żywotność i prawidłową reprodukcję roślin. Jest składnikiem enzymów, które odpowiadają za metabolizm azotu przekształcając go w formę przyswajalną dla roślin.

Molibden jest w rolnictwie ważnym pierwiastkiem, który zwiększa odporność roślin na różne choroby, a także na skrajne temperatury, zarówno chłód jak i susze. Dodatkowo jest on potrzebny przy przemianach fosforu, aby wbudować go w struktury organiczne. Odpowiednia ilość molibdenu wpływa korzystnie na zawartość białka w ziarnach oraz na powstawanie niezbędnego do fotosyntezy chlorofilu.

Objawy niedoboru molibdenu

Molibden przyswajalny dla roślin występuje zazwyczaj w postaci jonów MoO₄^- . Są one jednak pobierane przez korzenie tylko z gleby o wysokim pH, ponieważ te zakwaszone zawierają tlenki glinu i żelaza, które silnie wiążą molibden uniemożliwiając jego przyswajanie. Problemy z deficytem mają również plony rosnące na glebach piaszczystych, z których pierwiastek ten jest wymywany. Do najbardziej wrażliwych na zbyt małą ilość molibdenu, należą rośliny z rodzin motylkowatych i kapustnych: rzepak, groch, kalafior, brokuł i kapusta.

Niedobór molibdenu powoduje między innymi: zakłócenia w gospodarce azotowej roślin i zahamowanie procesów związanych z powstawaniem chlorofilu. Ponadto wpływa niekorzystnie na rozwój i wzrost plonów. W przypadku niedostatku nie przemieszcza się on ze starszych do młodszych części rośliny, dlatego pierwsze objawy można zaobserwować właśnie na rozwijających się dopiero, młodych liściach oraz pędach.

Rośliny, którym brakuje molibdenu zmieniają barwę liści na jaśniejszą, co wiąże się także z powstawaniem plam nekrotycznych, będących znakiem obumierania tkanek. W przypadku kalafiora dochodzi do biczykowatości, w której nerw główny liścia rośnie nadmiernie duży w stosunku do słabo rozwijającej się blaszki. Niedobór molibdenu w rzepaku prowadzi do łyżeczkowatości jego liści czyli zaburzeń we wzroście i zmiany formy na bardziej wklęsłą niż dotychczas.

Stosowanie preparatów z molibdenem

Rozprowadzenie molibdenu z korzeni do części naziemnych rośliny jest często utrudnione przez siarczany. Rozwiązaniem jest więc używanie preparatów dolistnych, takich jak roztwór molibdenianu amonowego lub sodowego o stężeniu 0,05%, które są bezpieczne dla plonów i przenikają do korzeni po około 24 godzinach. Opryski molibdenem warto wykonywać razem z siarczanem magnezu, mocznikiem czy środkami ochrony roślin, w odpowiednich fazach rozwoju. Dla rzepaku będzie to moment formowania pędów, dla grochu wczesne stadium rozwoju, a dla buraka cukrowego faza przed zwarciem międzyrzędzi.

Nawożenie roślin molibdenem oprócz uzupełnienia jego niedoborów zwiększa również ilość plonów, a także wpływa korzystnie na ich jakość, podwyższając na przykład  zawartość cukru w burakach. Dla uzyskania pożądanego efektu konieczne jest powtarzanie zabiegu dolistnego odżywiania molibdenem każdego roku.

Nasza oferta nawozów zawierających w składzie molibden:

• Plonvit Borosulf

• Mikrovit Molibden

• Micromax WS TE Mix

• Krzemian