Insektycydy na pszenicę

Stosowanie insektycydów w integrowanej ochronie pszenicy jest ostatecznością przy dużym nasileniu występowania szkodnika i dużej potencjalnej szkodliwości. Termin oprysku, odpowiedni dobór środka i dawki oraz warunki pogodowe mają decydujący wpływ na skuteczność zabiegu. Obecnie dla pszenicy ozimej zarejestrowane są insektycydy do zwalczania mszyc (w tym wektorów chorób wirusowych), skrzypionek, wciornastków i żółwinka zbożowego, a w pszenicy jarej do zwalczania mszyc i skrzypionek.

Jaki oprysk owadobójczy na pszenicę?

Wybór oprysku owadobójczego jest uzależniony od gatunku szkodnika, który należy zwalczać.

• Do zwalczania mszyc (Aphididae) zarejestrowane są liczne środki zawierające substancje aktywne z grup pyretroidów (lambda-cyhalotryna, gamma-cyhalotryna, cypermetryna, deltametryna), neonikotynoidów (acetamipryd), karboksamidów (flonikamid) i karbaminianów (pirymikarb). Są to insektycydy neurotoksyczne o działaniu kontaktowym i żołądkowym, które po zjedzeniu przez owada lub zetknięciu się z nim paraliżują jego układ nerwowy
• Do zwalczania skrzypionek również stosuje się insektycydy działające na układ nerwowy, zawierające acetamipryd i esfenwalerat z grupy pyretroidów oraz cypermetrynę, deltametrynę, gamma-cyhalotrynę i lambda-cyhalotrynę z grypy neonikotynoidów.
• Do zwalczania wciornastków aktualnie zarejestrowany w pszenicy jest tylko jeden środek biologiczny zawierający szczep grzybów Beauveria bassiana.
• Na żółwinka zbożowego zarejestrowane są środki zawierające acetamipryd lub deltametrynę.

Kiedy stosować środki owadobójcze na pszenicę?

Terminy oprysków insektycydowych są uzależnione od pory występowania szkodnika i fazy rozwojowej pszenicy. Zastosowanie środków owadobójczych powinno być wzięte pod uwagę w sytuacji, gdy liczebność szkodników przekracza progi opłacalności ekonomicznej.

• Mszyce. Obecność średnio 5 mszyc przypadających na źdźbło uzasadnia zastosowanie insektycydu, a termin oprysku powinien przypadać pomiędzy początkiem kłoszenia a początkiem mlecznej dojrzałości ziarniaków (BBCH 51-73).
• Skrzypionki. Progiem opłacalności są w pszenicy ozimej 1-2 larwy na 1 źdźble, a w pszenicy jarej 1 larwa na 2-3 źdźbłach. Aplikację środka przeprowadza się w fazie wyrzucania liścia flagowego.
• Wciornastki. Obecność 10 larw na 1 źdźbło uzasadnia opryski w fazach strzelania w źdźbło, a 5–10 owadów dorosłych lub larw na 1 kłosie przed pełnią kwitnienia, lub 40–50 larw na 1 kłosie pozwala na wykonanie zabiegu w okresie wypełniania ziarna.
• Żółwinek zbożowy. Podstawą oprysku na wiosnę jest obecność 2-3 owadów dorosłych na 1 m², a zabieg wykonuje się podczas wzrostu i krzewienia pszenicy. Obecność 2 larw na 1 m² uzasadnia opryski w czasie pomiędzy formowaniem ziarna a dojrzałością mleczną ziarniaków.

Ile razy pryskać pszenicę na insekty?

W przypadku niektórych środków i substancji aktywnych dopuszcza się wykonanie maksymalnie dwóch oprysków w sezonie. Podczas kolejnego oprysku owadobójczego warto sięgnąć po środek zawierający substancję aktywną należącą do innej grupy związków chemicznych, przeznaczony do zwalczania tego szkodnika w tej samej uprawie. Przy niewielkiej liczbie substancji czynnych istnieje ryzyko, że zbyt częste stosowanie insektycydów może doprowadzić do uodpornienia się agrofagów na daną substancję aktywną. W celu uniknięcia nadmiernego rozjeżdżania i ugniatania pól niekiedy stosuje się opryski łączone. W takich przypadkach należy się upewnić, że obydwa pestycydy są przeznaczone do stosowania w tej samej uprawie, terminy ich stosowania zachodzą na siebie, a etykiety produktów pozwalają je ze sobą łączyć.

Jakie szkodniki występują w pszenicy?

Do najważniejszych szkodników pszenicy ozimej i jarej występujących na obszarze Polski należą mszyce, skrzypionki i pryszczarki (zbożowiec i pszeniczny).

• Mszyce wysysają soki z młodych roślin i górnych liści, obniżają wielkość plonu i wpływają na jakość ziarna i wartość wypiekową mąki. Pośrednio odpowiadają za przenoszenie groźnych wirusów.
• Larwy skrzypionki żerują najczęściej na liściu flagowym i podflagowym, zdrapując z nich miękisz. Uszkodzenia spowodowane przez skrzypionki mogą być wtórnie zaatakowane przez choroby.
• Pryszczarki są szczególnie groźne dla pszenicy ozimej. Skutkiem żerowania larw jest osłabiony wzrost roślin, słabsze kłoszenie i plonowanie, przedwczesne dojrzewanie i słabsze wypełnienie ziaren. Aktualnie nie ma zarejestrowanych środków do walki z pryszczarkami w pszenicy (jedynie w pszenicy orkisz).

Ponadto szkody w zasiewach pszenicy mogą powodować żółwinek zbożowy, łokaś garbatek, nałanek kłosiec, niezmiarka paskowana, paciornica pszeniczanka, ploniarka zbożówka, skoczek sześciorek, zwójki, śmietki, pędraki, drutowce, miniarki, lenie i rolnice.

Insektycydy na pszenicę w ofercie sklepu dlaroslin.pl

Acetampiryd (z grupy neonikotynoidów) ma działanie kontaktowe i żołądkowe. Po dostaniu się do organizmu owada wchodzi w interakcję z receptorami nikotynowymi w układzie nerwowym, powodując paraliż i śmierć szkodnika.

Esfenwalerat (z grupy neonikotynoidów) aplikowany na roślinę i glebę wokół niej systemicznie przedostaje się do wszystkich tkanek. Po spożyciu przez szkodnika blokuje system przewodzenia impulsów nerwowych owada, co prowadzi do jego paraliżu i śmierci.

Cypermetryna (z grupy pyretroidów) jest pobierana przez żerujące na liściach i łodygach pszenicy owady. Ta neurotoksyna o przedłużonym działaniu blokuje przewodnictwo nerwowe, powodując skurcze mięśni i paraliż.

Deltametryna (z grupy pyretroidów) działa na szkodniki kontaktowo i żołądkowo. Przenika przez powłokę ciała owadów lub ich układ trawienny, blokuje kanały sodowe odpowiedzialne za przewodzenie impulsów nerwowych, powoduje drgawki, paraliż i śmierć.

Gamma-cyhalotryna (z grupy pyretroidów) po opryskach jest wchłaniana przez oskórek owadów i blokuje przekazywanie impulsów między komórkami nerwowymi, co powoduje jego śmierć. Substancja ma też działanie odstraszające (szkodniki unikają żerowania na obszarach aplikacji środka).

Lambda-cyhalotryna (z grupy pyretroidów) jest wchłaniana przez owady przez kontakt lub spożycie. W organizmie owada blokuje kanały sodowe niezbędne do przewodzenia impulsów nerwowych, co powoduje paraliż i śmierć owada. Substancja jest skuteczna zarówno wobec dorosłych owadów, jak i ich larw

Pirymikarb (z grupy karbaminianów) systemicznie dociera do wszystkich tkanek rośliny. Po wniknięciu do ciała owada blokuje syntezę enzymów odpowiedzialnych za przewodnictwo nerwowe, co prowadzi do paraliżu i śmierci szkodnika.

Flonikamid (z grupy karboksamidów) jest wchłaniany przez roślinę i rozprowadzany do wszystkich jej części. Podczas żerowania szkodniki pobierają substancję aktywną, która uniemożliwia funkcjonowanie układu nerwowego.

Beauveria bassiana to szczep grzybów, które są naturalnymi pasożytami szkodników. Po aplikacji wytwarzają strzępki, które przenikają przez oskórek owadów, rozwijają się i infekują ciało owada, powodując jego śmierć.