Co na szarą pleśń w kapuście?

Szara pleśń w kapuście o choroba grzybicza powodowana przez Botrytis cinerea. Jest to choroba przynosząca znaczne straty w uprawach kapusty, zarówno podczas wzrostu na polu, jak i podczas przechowywania. Choroba ta bardzo szybko się rozprzestrzenia, a podatnych na nią jest wiele różnych gatunków roślin – od truskawki, przez fasolę, cyklameny, aż do ziół. Jednakże stosując odpowiednie zabiegi, możliwe jest zminimalizowanie szkód powodowanych przez szarą pleśń.

Jakie szkody może wywołać szara pleśń w kapuście?

Botrytis cinerea jest grzybem patogennym dla kapusty na każdym etapie wzrostu. Mikroorganizm ten bytuje w glebie, gdzie może przetrwać długi czas żywiąc się materią z rozkładających się szczątków roślin. Często wchodzi w skład kompleksu patogenów odpowiedzialnych za rozwój zgnilizn przed- i powschodowych. Do porażenia kapusty może dojść już na bardzo wczesnym etapie wzrostu – chore siewki zamierają jeszcze zanim przebiją się przez warstwę gleby (zgnilizna przedwschodowa) lub po wschodach.

Szara pleśń stanowi zagrożenie dla kapusty przez cały okres wzrostu na polu, gdzie może powodować spadek wartości handlowej i zamieranie roślin oraz wydzielanie nieprzyjemnego zapachu podczas gnicia. Patogenne grzyby nie przestają się rozwijać nawet po zbiorze – zainfekowane głowy kapusty przechowywane w nieodpowiednich warunkach gniją gniazdowo. Rozwijający się na roślinach grzyb wytwarza lekkie zarodniki, które łatwo rozprzestrzeniają się zakażając kolejne rośliny, co prowadzi do znacznych spadków uzyskiwanych plonów i prowadzi do strat ekonomicznych.

Na podstawie łodygi kapusty pojawiają się brunatne plamy. Jak rozpoznać szarą pleśń w kapuście?

Rozwój szarej pleśni na rosnącej kapuście zazwyczaj rozpoczyna się od pojawienia się charakterystycznych zmian na podstawie łodygi młodej kapusty i spodniej stronie liści. Z czasem, proces chorobowy obejmuje kolejne części rośliny prowadząc do jej obumarcia. Grzyb szybciej atakuje rośliny, które wcześniej uległy uszkodzeniom (spowodowanych np. żerowaniem szkodników). Na roślinach zmiany chorobowe przybierają postać brunatnych plam na podstawie łodygi. W wypadku roślin starszych, zazwyczaj rozwijają się wodniste, gnilne plamy. Z czasem pojawia się na nich biały lub szary nalot grzybni, która wykształca zarodniki. Tkanki porażone grzybem ulegają rozkładowi gnilnemu wydzielając nieprzyjemny zapach. Przy niskiej wilgotności i w wysokich temperaturach zmiany przyjmują postać suchej zgnilizny. Podobne objawy występują w wypadku rozwoju choroby na kapuście w przechowalni. Chore główki stanowią źródło grzyba, który rozprzestrzenia się razem z roznoszonymi w powietrzu zarodnikami. Dodatkowo, patogen posiada zdolność produkcji etylenu, który przyspiesza dojrzewanie i sprzyja powstawaniu dużych strat podczas przechowywania warzywa.

Jak uchronić plantację przed szarą pleśnią w kapuście? – Profilaktyka

Aby uchronić plantację kapusty przed inwazją szarej pleśni należy pamiętać o zachowaniu kilku zasad profilaktycznych.

1) Stosowanie płodozmianu – dobrze sadzić warzywa kapustne np. po zbożach czy roślinach okopowych.

2) Uzupełnienie niedoborów w glebie – należy uzupełnić brakujące składniki pokarmowe w podłożu, po uprzedniej analizie gleby.

3) Nie należy wysiewać nasion kapusty zbyt gęsto, ani zbyt głęboko, ponieważ zwiększa to ryzyko zachorowania.

4) Unikać sytuacji ekstremalnych – przesuszenia podłoża, zalania, przesuszenia, przenawożenia czy niedokarmienia – rośliny narażone na stres są bardziej podatne na choroby.

5) Po zbiorach należy usunąć resztki roślin, które mogą stanowić potencjalne źródło infekcji.

6) Odpowiednie przygotowanie przechowalni – przed umieszczeniem kapusty pomieszczenie powinno zostać dokładnie umyte i zdezynfekowane, aby usunąć ewentualnie komórki grzyba.

7) Kapustę najlepiej przechowywać w temperaturze 0°C i wilgotności powietrze 90 – 95% w zdezynfekowanych skrzyniach.

Stosując środki ochrony roślin należy zwrócić uwagę, czy producent dopuszcza ich zastosowanie w uprawach kapusty. Pierwsze zabiegi fungicydami można wykonać zapobiegawczo już od okresu tworzenia się główek lub po wystąpieniu pierwszych objawów chorobowych. Należy pamiętać o przestrzeganiu okresów karencji stosowanych preparatów.

Nasze rekomendacje:

Kapusta biała:

POLYVERSUM WP

(106 oospor grzyba Pythium oligandrum)

Dawkowanie Polyversum: 0,15-0,2 kg/ha

Brak karencji

SERENADE ASO

(Bacillus subtilis szczep QST 713)

Dawkowanie Serenade Aso: 10 l/ha

Brak karencji

AMISTAR 250SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

Brak karencji

SIGNUM 33WG

(piraklostrobina, boskalid)

Dawkowanie Signum: 0,75-1 kg/ha

14 dni karencji

LUNA EXPERIENCE 400SC

(fluopyram, tebukonazol)

Dawkowanie Luna: 0,9 l/ha

14 dni karencji

Kapusta czerwona:

SCORPION 325SC

(azoksystrobina, difenokonazol)

Dawkowanie Scorpion: 1 l/ha

21 dni karencji

SERENADE ASO

(Bacillus subtilis szczep QST 713)

Dawkowanie Serenade Aso: 10 l/ha

Brak karencji

Kapusta pekińska:

AMISTAR 250SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

Brak karencji

PROMESA

(azoksystrobina)

Dawkowanie Promesa: 0,8 l/ha

14 dni karencji

POLYVERSUM WP

(106 oospor grzyba Pythium oligandrum)

Dawkowanie Polyversum: 0,15-0,2 kg/ha

Brak karencji

LUNA EXPERIENCE 400SC

(fluopyram, tebukonazol)

Dawkowanie Luna: 0,9 l/ha

14 dni karencji

SERENADE ASO

(Bacillus subtilis szczep QST 713)

Dawkowanie Serenade Aso: 10 l/ha

Brak karencji

Kapusta włoska:

LUNA EXPERIENCE 400SC

(fluopyram, tebukonazol)

Dawkowanie Luna: 0,9 l/ha

14 dni karencji

SIARKOL EXTRA 80WG

(siarka)

Dawkowanie Siarkol: 3 kg/ha

7 dni karencji

SCORPION 325SC

(azoksystrobina, difenokonazol)

Dawkowanie Scorpion: 1 l/ha

21 dni karencji

Kapusta brukselka:

SERENADE ASO

(Bacillus subtilis szczep QST 713)

Dawkowanie Serenade Aso: 10 l/ha

Brak karencji

LUNA EXPERIENCE 400SC

(fluopyram, tebukonazol)

Dawkowanie Luna: 0,9 l/ha

14 dni karencji