Jaki oprysk na fuzariozę kłosów?

Fuzarioza kłosów jest bardzo groźną chorobą, która może dotknąć prawie każdego rolnika i jego plony. Choroba wbrew pozorom może być bardzo niebezpieczne poprzez wytwarzanie toksyn niebezpiecznych dla zdrowia zwierząt oraz ludzi. Odpowiednie zwalczanie powinno być przede wszystkim rozpoczęte na czas. Cały zabieg powinien być realizowany za pomocą najskuteczniejszych możliwych środków, by choroba została zwalczona całkowicie. Oczywiście można również zapobiegać fuzariozie kłosów. W jaki sposób? Wszystkie informacje znajdziesz w poniższym artykule.

Fuzarioza kłosów pojawia się szczególnie w warunkach o wysokiej wilgotności powietrza (około 90%) oraz o dobowej temperaturze, która oscyluje w granicach 25 stopni Celsjusza. Jaki oprysk stosować? W celu zapobiegania rozprzestrzeniania się choroby należy wykorzystywać możliwości agrotechniczne np. skuteczne i dokładne przeorywanie resztek pożniwnych. Natomiast zwalczanie już występującej choroby skłania się do wykorzystywania środków chemicznych dostępnych na rynku.

Kiedy wykonać zabieg T3 w pszenicy? 

Zabieg T3 w pszenicy - krótko mówiąc jest to stosowanie fungicydów w odpowiednim momencie w fazie kłoszenia. Kiedy wykonuje się taki zabieg? To zależy od paru czynników. Fungicydy aplikuje się według ściśle określonych faz rozwojowych zbóż, a są nimi:

• od BBCH 51 - górna część kłosa lub wiechy wyłania się z pochwy liściowej - w tym momencie można zaobserwować pierwszy kłos,
• do BBCH 59 - kłos widoczny w całości.

Zabieg T3 musi być wykonany w jak najlepiej określonym czasie, by oprysk zadziałał w swojej pełnej skuteczności. Odpowiednio przeprowadzana obserwacja samych roślin oraz warunków atmosferycznych pozwala na ustalenie momentu, w którym powinniśmy opryskać pszenicę. Reasumując, dobra obserwacja umożliwi nam określenie terminu oprysku, który musi być zrealizowany jeżeli choroba przekroczy pewien próg zakażenia rośliny.

O czym należy pamiętać, wykonując zabieg zwalczania fuzariozy kłosów?

Wyżej opisana obserwacja roślin pozwala określić, kiedy wykonać zabieg. Należy jednak pamiętać o dobrym określeniu w jakim stopniu zakażona jest roślina w konkretnej fazie. Wszelkie dane poniżej:

• faza krzewienia - procent roślin z objawami - 20%
• faza strzelania w źdźbło - procent zakażenia liścia podflagowego - 20%
•  lub 1% zakażonych liści z owocnikami
• faza początków kłoszenia - procent zakażenia liścia podflagowego - 10%
•  lub 1% zakażonych liści z owocnikami
• faza pełnego kłoszenia - procent zakażenia powierzchni liścia flagowego - 1%

Wykonując zabieg T3, należy pamiętać o wcześniej wspomnianej obserwacji, ale nie tylko. Cały zabieg ma za zadanie chronić przed chorobami, które są powodowane przez grzyby. O czym jeszcze powinniśmy pamiętać? Zwalczając fuzariozę kłosów, należy pamiętać o odpowiednim doborze substancji chemicznych. Najbardziej skutecznymi są te z grupy chemicznej triazoli oraz substancje, które noszą nazwy:

• tebukanazol,
• protiokonazol,
• flusilazol,
• metkonazol,
• fungicydy.

Podsumowując, do zwalczania fuzariozy kłosów w pszenicy, warto zdecydować się na fungicydy, które zawierają w swoim składzie tebukanazol. Przy zwalczaniu choroby, warto również zwrócić uwagę na gatunek, który jest odpowiedzialny za pojawienie się fuzariozy. Naczelnymi gatunkami grzybów, które wywołują chorobę w zbożach, są: Fusarium culmorum, Fusarium avenaceum i Fusarium graminereaum. Grzyby te w bardzo szybki sposób przyzwyczajają się do napotykanych zmian w środowisku, przez co zwalczenie ich, może być bardzo trudne. Najwcześniejsze objawy Fuzariozy można zaobserwować gdy na plewach i kłoskach pojawiają się białe plamy.

Jakie straty może wywołać fuzarioza kłosów?

W pierwszej kolejności fuzarioza kłosów może doprowadzić do zakażenia ziaren mitotoksynami. Zatrucie się przez człowieka tymi toksynami, może doprowadzić do mitotoksykozy. Choroba, powoduje bardzo ostre zatrucie, które może stać się przewlekłe. Toksyny tego rodzaju, są bardzo szkodliwe dla zdrowia człowieka, a w przypadku, gdy człowiek jest szczególnie narażony - mogą doprowadzić do śmierci. Kolejną stratą, jaką może wywołać fuzarioza to spadek jakości samych ziaren, nawet jeżeli nie dojdzie do ich zakażenia mitotoksynami.

Choroba powoduje zmniejszenie zawartości takich składników odżywczych jak: 

• białko
• gluten

Mąka stworzona z takich ziaren posiada bardzo niską wartość piekarniczą. Dodatkowo fuzarioza kłosów, może spowodować, że plony będą zdecydowanie niższe, niż te, których oczekujemy. Choroba może zmniejszyć plony nawet o 60% z czego te, które zostaną uzyskane, będą tak niskiej jakości, że ich sprzedaż będzie praktycznie niemożliwa. Dobre i kompleksowe zwalczanie oraz zapobieganie pojawianiu się choroby może uchronić rośliny. Odpowiednia ochrona przed fuzariozą kłosów, może również zmniejszyć ilość strat i zatrzymać dalsze przenoszenie się zakażenia na inne rośliny. Reasumując, warto zapobiegać, różnymi metodami agrotechnicznymi i chemicznymi, by uchronić przyszłe zbiory przed mitotoksynami, osłabianiem składników odżywczych, i także utratą plonów, co za tym idzie - brakiem zysków z wielomiesięcznej wykonywanej pracy.

Co na fuzoriozę kłosów? Nasze rekomendacje:

Pszenica ozima

AMISTAR 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

DELARO 325 SC

(protiokonazol, trifloksystrobina)

Dawkowanie Delaro: 1 l/ha

ELATUS ERA

(benzowindyflupyr, protiokonazol)

Dawkowanie Elatus Era: 1 l/h

FANDANGO 200 EC

(protiokonazol, fluoksastrobina)

Dawkowanie Fandango: 1 l/ha

PECARI 300 EC

(protiokonazol)

Dawkowanie Pecari: 0,65 l/ha

SOLIGOR 425 EC

(protiokonazol, spiroksamina, tebukonazol)

Dawkowanie Soligor: 0,7-1 l/ha

TAZER 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Tazer: 1 l/ha

Pszenica jara

AMISTAR 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

FANDANGO 200 EC

(protiokonazol, fluoksastrobina)

Dawkowanie Fandango: 1 l/ha

MICOSAR 60 SL

(metkonazol)

Dawkowanie Micosar: 1,2-1,5 l/ha

Pszenżyto ozime/ jare

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

SOLIGOR 425 EC

(protiokonazol, spiroksamina, tebukonazol)

Dawkowanie Soligor: 0,7-1 l/ha

Jęczmień ozimy

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

AMISTAR 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

ELATUS ERA

(benzowindyflupyr, protiokonazol)

Dawkowanie Elatus Era: 1 l/h

SOLIGOR 425 EC

(protiokonazol, spiroksamina, tebukonazol)

Dawkowanie Soligor: 0,6-0,8 l/ha

TAZER 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Tazer: 1 l/ha

Jęczmień jary

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

AMISTAR 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Amistar: 0,8 l/ha

FANDANGO 200 EC

(protiokonazol, fluoksastrobina)

Dawkowanie Fandango: 1 l/ha

SOLIGOR 425 EC

(protiokonazol, spiroksamina, tebukonazol)

Dawkowanie Soligor: 0,6-0,8 l/ha

TAZER 250 SC

(azoksystrobina)

Dawkowanie Tazer: 1 l/ha

Żyto ozime

ASPIK 250 EC

(protiokonazol, tebukonazol)

Dawkowanie Aspik: 0,75-1 l/ha

Żyto jare - brak zarejestrowanych środków.