Uprawa hugelkulturowa - na czym polega?

Uprawa hugelkulturowa jest to sposób uprawy roślin na specjalnie skonstruowanej, podwyższonej grządce. Metoda ta znana jest już od wielu lat i coraz częściej stosowana. Warto się na nią zdecydować, zwłaszcza w przypadku ogrodów o słabej jakości ziemi.

Jak wygląda uprawa na hugelkulturze?

Dzięki uprawie powyżej poziomu gruntu rośliny zaczynają lepiej rosnąć już wczesną wiosną. Taka grządka o wiele szybciej nagrzewa się w porównaniu do tradycyjnej formy uprawy. Rośliny mają więc zapewnioną właściwą ilość ciepła i wilgoci na wczesnym etapie ich wegetacji. Ogrodnik ma natomiast dobry dostęp do powierzchni grządki, co w znacznym stopniu ułatwia jej pielęgnację. W hugelkulturach nie wyrastają tak intensywnie chwasty, a podłoże bez przerwy wzbogaca się z rozkładającej się wewnątrz materii organicznej . Jej podstawowym elementem jest próchnica, która zapewnia roślinom dużą ilość ważnych substancji odżywczych. Ligniny tworzące się przez rozpad drewna zmieniają się w humus, który jest bezcenny dla prawidłowego rozwoju roślin i ma bardzo duży, pozytywny wpływ na wysokość plonów.

Jak przygotować grządki w ramach hugelkultury?

Hugelkultura nazywana jest również uprawą pagórkowatą, gdyż odznacza się grządkami wzniesionymi na odpowiednią wysokość, które mają kształt kopca albo wzgórza. Nie są to jednak zwykłe podniesione grządki, mają bowiem zupełnie inną budowę niż te tradycyjne. Tworzy je kopiec nie usypanej ziemi, a w dużym stopniu drewno. Do tworzenia hugelkultury wykorzystuje się konary, pnie, wilgotne gałęzie oraz korzenie drzew. Pnie oraz grube konary można pociąć na mniejsze klocki, natomiast niewielkie gałęzie układa się w stos. Tworzenie takiej grządki rozpoczyna się od wykopania dołka o głębokości ok. pół metra. Na dnie układa się grube kawałki drewna, po czym mniejsze, a wszelkie szczeliny wypełnia się materią organiczną (np. nieprzerobionym jeszcze kompostem, skoszoną trawą, korą, liśćmi i wiórami). Zewnętrzna część wału składa się z materiału kompostowego ale już przerobionego a na końcu przykrywa się całość wykopaną wcześniej ziemią. Wały powinny mieć u podstawy ok. 1,5 m i wysokość do 2 m. Ale nie jest to regułą. Można ułożyć sobie stosy takie, na jakie pozwala nam dostępność materiałów. Co ważne, już po pierwszym miesiącu uprawy grządka może obniżyć się nawet o ok. 30 cm. Właśnie dlatego dobrze jest przygotować wyższą grządkę. W pierwszym roku uprawy dobrze jest sadzić rośliny o płytkim systemie korzeniowym, gdyż warstwa gleby jest jeszcze zbyt skromna. W drugim roku uprawy podłoże jest już na tyle przerobione, iż można przystąpić do uprawy różnych roślin. Do stworzenia hugelkultury można wykorzystać jabłoń, wierzbę, topolę czy olchę. Nie nadaje się natomiast do tego orzech czarny, wiśnia czy robinia akacjowa. Więcej ciekawych informacji na temat sposobu uprawy roślin na hugelkulturze można znaleźć na portalu ogrodniczym Ogarnij Ogród.

Jakie są zalety hugelkultury?

Tego rodzaju grządka przynosi wiele korzyści, takich jak:

• duży komfort uprawy- pielęgnacja podwyższonych grządek jest łatwa i wygodna, gdyż z uwagi na ich wysokość, nie trzeba się schylać,
• łatwiejsza pielęgnacja roślin- w drugim roku uprawy podwyższona grządka nie wymaga już podlewania, ponieważ drewno uwalnia powoli skumulowaną zimą i wiosną wodę, wyrasta na niej również o wiele mniej chwastów,
• duża żyzność- drewno znajdujące się wewnątrz wału zapewnia roślinom wszelkich ważnych dla ich rozwoju składników odżywczych przez wiele lat. Podłoże jest więc żyzne i wilgotne, dzięki czemu rośliny rosną zdrowe i silne,
• dłuższy okres wegetacyjny roślin- drewno podczas procesu rozkładu uwalnia energię cieplną, a więc wał jest od wewnątrz ogrzewany, sprawia to, że rośliny już wczesną wiosną mają zapewnioną wyższą temperaturę niż te rosnące na grządkach tradycyjnych a także przedłuża to zbiory jesienią, wystarczy okryć rośliny agrotkaniną a przez długi czas przymrozki im nie straszne, 
• uprawa nawet tych bardziej wymagających roślin- na tak podwyższonej grządce można uprawiać nawet rośliny bardzo wrażliwe na niedobory wody, gdyż spróchniałe drzewo ma w sobie jej dużą ilość i stopniowo ją uwalnia, a ze względu na wyższą temperaturę takiej grządki jest to doskonałe miejsce dla rośliny tak egzotycznej jak arbuz.