Regulatory wzrostu, antywylegacze 

Środki z grupy regulatorów wzrostu, inaczej nazywane fitohormonami, mogą zarówno przyspieszać, jak i hamować procesy życiowe roślin. Można wyróżnić substancje naturalne oraz syntetyczne, które są stosowane w celu modyfikacji wzrostu i rozwoju upraw roślinnych. Wszystkie fitohormony działają wewnątrz komórek roślinnych w bardzo niskich stężeniach.

Dwa rodzaje fitohormonów w regulatorach wzrostu

Regulatory wzrostu, inaczej nazywane fitohormonami, mogą być zupełnie odmienne i zarówno przyspieszać, jak i hamować procesy życiowe roślin. Można wyróżnić substancje naturalne oraz syntetyczne, które są stosowane w celu modyfikacji wzrostu i rozwoju upraw roślinnych. Wszystkie fitohormony działają wewnątrz komórek roślinnych w bardzo niskich stężeniach.

Naturalne fitohormony

Naturalne regulatory wzrostu można podzielić na dwa rodzaje — przyspieszające i hamujące rozwój roślin. Do pierwszej grupy należą auksyny, które wydłużają komórki roślinne, stymulują otwieranie się pąków kwiatowych i powstawanie bocznych korzeni. Idealnie sprawdzą się w walce z chwastami oraz jako regulatory owocowania. Jest to środek dostępny w postaci pudru lub rozpuszczalnych w wodzie tabletek. Do naturalnych fitohormonów należą również gibereliny, które pobudzają kwitnienie i procesy fizjologiczne roślin, oraz cytokininy przyspieszające kiełkowanie, syntezę białek i kwasów nukleinowych. Są to regulatory, które swoje zastosowanie znajdują przede wszystkim w uprawie roślin karłowatych.

Regulatorem hamującym wzrost i rozwój chwastów oraz innych roślin jest kwas abscysynowy. Jest on stosowany u wyższych gatunków roślinnych, takich jak paprocie, mchy i porosty. Jego działanie polega na hamowaniu wzrostu i aktywności metabolicznej. W tej grupie znajduje się również etylen w postaci gazowej, który przyspiesza procesy dojrzewania owoców oraz szybsze opadanie liści. Jest to regulator stymulujący kiełkowanie nasion i wzrost pędów roślin.

Regulatory wzrostu roślin — zbóż ozimych

Dla gospodarki naszego kraju największe znaczenie ma pszenica ozima. Regulatory wzrostu pszenicy ozimej zwiększają masę korzeniową i skracają pędy, pozytywnie wpływając na system korzeniowy, dzięki czemu skutecznie przeciwdziałają wyleganiu zbóż. Regulator wzrostu, stosowany w celu zapobiegania wyleganiu, wpływa na przebieg procesów fizjologicznych, hamując syntezę giberelin odpowiedzialnych za regulację rozwoju. Stosowanie regulatorów wzrostu powoduje skrócenie pogrubienie źdźbła zbóż, zwiększenie zielonej masy oraz wzrost zawartości chlorofilu.

Regulator wzrostu zarejestrowany w uprawie pszenicy ozimej i zapobiega wyleganiu pszenicy ozimej, pszenicy jarej i żyta ozimego. Wyleganie jest częstym skutkiem nieprzyjaznych warunków pogodowych, takich jak intensywny deszcz, silny wiatr lub gradobicia. Regulatory działają prewencyjnie na pochylenie łodyg u podstawy źdźbła lub w międzywęźlach. Bez względu czy wyleganie powodowane jest przez czynniki genetyczne, czy agrotechniczne, dobrze dobrany regulator ma pozytywny wpływ dobrostan rośliny.

Skuteczność syntetycznych regulatorów wzrostu i rozwoju roślin

Przemieszczanie substancji aktywnych regulatorów wzrostu jest w dużym stopniu zależnie od temperatury powietrza i działaniu światła słonecznego, dlatego warto zwrócić uwagę na informacje dotyczące produktu oraz sposobu jego zastosowania, aby cieszyć się jego pełną użytecznością.

Syntetyczne fitohormony mają szerokie zastosowanie. Mogą być wykorzystanie w rolnictwie, sadownictwie, warzywnictwie, kwiaciarstwie oraz ogrodnictwie ozdobnym. Takie regulatory powodują zahamowanie wzrostu wydłużeniowego i zaburzenia w transporcie auksyn. Ich działanie obejmuje również stymulację rozgałęziania łodyg i korzeni. Przykładem syntetycznych substancji są retardanty, inaczej nazwane skarlaczami. Ich działanie polega na ograniczeniu rozwoju pąków i wzrostu roślin. Jest to doskonały sposób na zapobieganie wyleganiu zbóż.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed użyciem koniecznie przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie.