Pszenżyto ozime 

W miejscach, gdzie nie można uprawiać ozimego jęczmienia, ani pszenicy sprawdza się uprawa pszenżyta. Pszenżyto ozime do siewu to krzyżówka dwóch zbóż – pszenicy i żyta. Należy wysiewać je na glebach o odczynie lekko kwaśnym lub zbliżonym do obojętnego, 5-7 pH. Dzięki temu można uzyskać obfity plon. Szeroka gama produktów gwarantuje dopasowanie odmiany do stanowiska.  

Korzyści uprawy pszenżyta

Wśród najważniejszych korzyści z uprawy pszenżyta można wymienić:

•  uzyskanie dobrej jakości paszy dla bydła, owiec, hodowli trzewnych oraz ptactwa;
•  uzyskanie plonu, które jest cennym źródłem białka;
•  uzyskanie plonu o korzystnym składzie aminokwasów;
•  możliwość współpracy z branżą piwowarską;
•  wykorzystanie w przemyśle spirytusowym;
•  wykorzystanie w młynarstwie i piekarstwie;
•  kwalifikowany materiał siewny gwarantuje równomierny wzrost;
•  możliwość stosowania jako przedplonu wieloletnich roślin motylkowych, rzepaku lub ziemniaków   uprawianych na oborniku, zatem jest spora różnorodność w tym zakresie;
•  zyskanie dużych plonów będących bogactwem węglowodanów, błonnika, składników  mineralnych  i tłuszczów, nawet na mniej urodzajnych glebach;
•  zimoodporność, dzięki zastosowaniu zrównoważonego nawożenia fosforem, który korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego i potasem, kontrolującym gospodarkę wodną;
•  uzyskanie plonu, który może być wykorzystany do produkcji bioetanolu, czyli biopaliwa, w przypadku gatunków o dużej zawartości skrobi.

Na co należy zwrócić uwagę, wybierając pszenżyto ozime do siewu?

Jest wiele czynników, na które trzeba zwrócić uwagę, kupując pszenżyto ozime do siewu, a wśród nich można wymienić:

• wymagania glebowe – należy podkreślić, że pszenżyto najlepiej rośnie na glebach o odczynie zbliżonym do obojętnego, a ponadto przepuszczalnych, bowiem ma duże wymagania wodne. Powinna być to gleba przynajmniej IV klasy.

• zimotrwałość danej odmiany mierzona w skali 9-stopniowej – im wyższa ocena w skali, tym lepiej znosi mroźną temperaturę. Oczywiście mrozoodporność wpływa również na plonowanie w kolejnym roku, zatem jest bardzo istotna. Ponieważ pszenica ma mrozoodporność sięgającą minus 15 stopni, a żyto nawet minus 30 stopni ich krzyżówka, czyli pszenżyto wykazuje się znaczną odpornością na mroźne i bezśnieżne warunki.

• odporność na choroby i wyleganie – niektóre odmiany mogą być szybciej zainfekowane od innych, jednak należy pamiętać, że nawet najlepiej oceniane nie są całkowicie odporne na choroby grzybowe i potrzebna jest odpowiednia technologia fungicydowa. Równomierny wzrost o dużym wigorze to cecha kwalifikowanego pszenżyta ozimego do siewu. Należy podkreślić, że jako krzyżówka pszenżyto jest lepiej przygotowane na mniej korzystne warunki glebowe.

• kwalifikowany materiał siewny zamiast konsumpcyjnego – wyższa cena tego pierwszego jest rekompensowana wyższą jakością. Takie ziarna pszenżyta spełniają bowiem normy w zakresie dopuszczalnych zanieczyszczeń nasion chwastami, zdolności i energii kiełkowania, masy tysiąca ziaren oraz zdrowotności.

• termin siewu – jeśli jest późniejszy, należy wybierać odmiany, które lepiej znoszą wysiewanie w drugiej połowie września, czy na początku października. Aby zapewnić optymalną liczbę kłosów na jednostce powierzchni, warto zwiększyć normę wysiewu o 10-15%. Odmiany, które można wysiewać później, zapewniają odpowiednią masę plonów.

•  norma wysiewu – musi zostać ustalona, gdyż w przypadku wysiewu w optymalnym terminie należy trzymać się normy, która wynosi od 400 do 600 roślin/m2, a także 120-180 kg/ha, jeśli chodzi o ilość wysiewu. Ta ostatnia zwiększa się nie tylko w przypadku późnego wysiewu, ale również na kompleksach żytnich.